Marrëdhëniet absolutisht mund të mbijetojnë pa seks. Marrëdhëniet duhet të jenë seksuale vetëm nëse të gjitha palët duan të bëjnë seks. Jo të gjithë duan të bëjnë seks dhe jo të gjithë njerëzit e konsiderojnë seksin si pjesë integrale të partneritetit të tyre.
Shumë marrëdhënie kanë periudha të zgjatura pa seks, në mënyrë rrethanore ose të qëllimshme, dhe janë ende burime të plota dashurie dhe lidhjeje. Kjo mund të jetë një kontekst i qëndrueshëm i marrëdhënies. Nëse të dy partnerët janë dakord që të mos bëjnë seks, atëherë të mos bësh seks nuk është problem dhe mund t’i afrojë njerëzit pasi krijojnë një lloj marrëdhënieje që respekton dëshirat e tyre.
Problemi është kur njerëzit nuk janë dakord për seksin që bëjnë ose nuk bëjnë, kjo mund ta bëjë seksin një burim konflikti dhe mosmarrëveshja. Presioni i shoqërisë për të bërë seks ose për të kryer një sasi të caktuar seksi është i dëmshëm për të gjithë.
Është shpërbërëse dhe shtrënguese të ndihesh i detyruar për të bërë seks dhe njerëzit e ndiejnë ndikimin e kësaj edhe kur presioni vjen nga një skenar kulturor. Studimet tregojnë se nëse njerëzit nuk duan të bëjnë më shumë seks sesa bëjnë, kjo është për t’u pranuar. Pra, lumturinë nuk jua shton aktiviteti seksual, por mjafton të keni dëshira të njejta me partnerin.
