Filmat e mëdhenj fantastiko-shkencor janë fantastikë dhe parashikues. Ata mund t’i çojnë shikuesit në një galaktikë të largët, të largët ose të ekzagjerojnë skenarë realë në një version të trilluar të planetit tonë. Por zhanri është në më të mirën e tij kur mban një “pasqyrë shtëpie në të tashmen tonë” dhe zbulon diçka për botën në të cilën jetojmë, tha Lisa Yaszek, profesore e studimeve të fantashkencës në Georgia Tech. Yaszek tha për CNN:
Si audiencë, ne i duam filmat fantastiko-shkencor optimistë dhe pesimistë si këta, pikërisht sepse ata janë laboratorë virtualë ku ne mund të përjetojmë me imagjinatë më të mirën dhe më të keqen që teknologjitë tona ofrojnë në një mjedis të sigurt dhe argëtues.
Filma të tillë si “Gattaca”, “Her” dhe madje edhe komedia horror “M3GAN” kanë parashikuar se si mund të duket e ardhmja jonë nëse zhvillimet në redaktimin e gjeneve dhe inteligjencën artificiale përshpejtohen. Ndërkohë, thrillerët pandemikë si “Contagion” duken edhe më realistë se sa bënë me daljen e tyre pasi Covid-19 tronditi në mënyrë drastike botën në 2020.
Redaktimi i gjeneve në filmin ‘Gattaca’ është tashmë më afër realitetit
“Gattaca” u frymëzua nga ngjarje reale që çuan në publikimin e tij në 1997 – duke përfshirë fillimin e Projektit të Gjenomit Njerëzor në 1990 dhe klonimin e suksesshëm të deleve Dolly, tha Yaszek – dhe filmi imagjinon një shoqëri të fiksuar dhe të diktuar nga përsosmëria gjenetike. Duket se “parashikon në mënyrë të frikshme magjepsjen aktuale të shoqërisë sonë me testet gjenetike në shtëpi si 23andMe”, vuri në dukje Yaszek, si dhe përparimet e fundit në redaktimin e gjeneve që premtojnë shëndetin e njeriut.
Në film, gjenetika vendos klasën shoqërore. Redaktimi i gjeneve bëhet normë dhe personazhet që lindin pa të konsiderohen “të pavlefshëm” me një potencial më të madh për çrregullime trashëgimore sesa “të vlefshëm”, njerëzit e krijuar gjenetikisht për të shmangur ato sëmundje. Vincent Freeman (Ethan Hawke), një pastrues “i vlefshëm” në një strukturë të hapësirës ajrore, përdor material gjenetik si thonjtë dhe urinën e ish-olimpistit paraplegjik Jerome Morrow (Jude Law) për t’u bashkuar me mashtrim në një mision ndërplanetar të rezervuar për “validët”.
“Gattaca” doli rreth 15 vjet përpara prezantimit të CRISPR-Cas9 si një mjet i përdorur për të bërë modifikime të sakta të ADN-së njerëzore. Megjithëse është përdorur kryesisht për qëllime kërkimore, CRISPR-Cas9 është dukur se ka bërë një ndryshim të dukshëm në trajtimin e çrregullimeve gjenetike: Një grua e quajtur Victoria Grey tha se simptomat e saj të sëmundjes u lehtësuan ndjeshëm pasi shkencëtarët e trajtuan duke përdorur CRISPR, raportoi CNN në mars.
Shkencëtarët hoqën qelizat e parakohshme nga palca e eshtrave të Greit dhe i modifikuan ato. Qelizat e modifikuara nga gjenet, pasi u kthyen në trupin e Greit, dukej se kishin prodhuar hemoglobinë fetale, një lloj hemoglobine që e bën më të vështirë për qelizat të ngjiten së bashku. Provat aktuale të terapisë gjenetike duke përfshirë provën me qeliza drapër, pjesë e të cilave ishte Gray, përfshijnë ndryshimin e qelizave jo-riprodhuese në atë që njihet si redaktimi i gjeneve somatike.
Por procesi i manipulimit parandalues të gjeneve të spermës, vezëve ose embrioneve njerëzore në një mënyrë që ngjall “Gattaca” i quajtur redaktimi i gjeneve të trashëguara ka ngritur shqetësime serioze etike. Në vitin 2018, mjeku kinez He Jiankui tha se ai kishte modifikuar dy embrione njerëzore duke përdorur CRISPR-Cas9 dhe se modifikimet do t’i bënin ato rezistente ndaj HIV. Komuniteti shkencor e dënoi me shpejtësi punën e tij dhe ai mori një dënim me tre vjet burg në vitin 2019.
Filmat ‘M3GAN’ dhe ‘Her’ ofrojnë pikëpamje të kundërta të AI
Magjepsja e shoqërisë me inteligjencën artificiale ka rezultuar në mungesë të filmave që përshkruajnë potencialin e saj për të lehtësuar një mënyrë më të avancuar të jetës dhe tmerrin hipotetik të AI që kapërcen njerëzimin. Yaszek tha:
Këta filma priren të pasqyrojnë si shpresat ashtu edhe frikën tonë për mbështetjen tonë në rritje te shokët dixhitalë.
Në filmin “Her” të Spike Jonze, Theodore e Joaquin Phoenix bie në dashuri me Samantën, një sistem operativ i avancuar i AI që thotë se ajo i kthen dashurinë e tij. Samantha flet me një afekt njerëzor dhe ka mendime dhe ndjenja, ose të paktën është e programuar. Është filmi i rrallë fantastiko-shkencor që nuk poshtëron inteligjencën artificiale që është në gjendje të imitojë – apo edhe të ndjejë vërtet emocionet njerëzore.
Samantha nuk ka ende një ekuivalent të përsosur në botën tonë – ajo madje mund ta shikojë botën fizike përmes një lente dhe të komentojë mbi të, por ka disa asistentë virtualë realistë të fuqizuar nga AI. Chatbot-et e njohura si ChatGPT mund të imitojnë nga afër të folurit njerëzor dhe janë përdorur për të shkruar ese të gjera dhe për t’iu përgjigjur pyetjeve komplekse të bëra nga përdoruesit, megjithëse nuk janë të përsosur.
Ndërsa inteligjenca artificiale e humanizuar “Her”, hiti horror i vitit 2022 “M3GAN” prekte frikën e shikuesve. M3GAN është një kukull humanoide dhe kujdestare për të renë Cady, e cila humbet prindërit e saj në një aksident me makinë dhe të dyja krijojnë një lidhje motrash. Por M3GAN i merr seriozisht detyrat e saj si motër e madhe android, duke vrarë këdo që kërcënon besimin e Cady tek ajo.
Ka robotë të pavarur që shpërndajnë ushqim, kryejnë marifete në Disney’s California Adventure dhe asgjësojnë bomba në emër të departamenteve të policisë. Robotët komercialë nuk janë aq të gjallë sa M3GAN. Por aftësitë e saj të inteligjencës artificiale të njohura si inteligjenca e përgjithshme artificiale, e cila përshkruan aftësinë e një roboti për të mësuar çdo gjë që mundet një njeri – janë më afër realitetit, tha Shelly Palmer, një profesoreshë e mediave të avancuara në Universitetin e Sirakuzës dhe një eksperte në teknologjinë e zhvillimit.
Gatishmëria për pandeminë në filmin ‘Contagion’ është e vërtetë
Gjatë ditëve të para të pandemisë Covid-19, shumë u kthyen te “Contagion” e Steven Soderbergh, një film i vitit 2011 që përshkruan përhapjen e shpejtë mahnitëse të një virusi vdekjeprurës në të gjithë botën. Pas publikimit të tij, një skenar në të cilin bota mund të ndryshonte në mënyrë kaq drastike brenda disa ditësh ose javësh dukej i pamundur. Por kur Covid-19 dërgoi pjesën më të madhe të shoqërisë në izolim në vitin 2020, “Contagion” dukej si një shembull parashikues se si mund të dukej një përgjigje pandemike.
Edhe përpara Covid-19, ekspertë në Laboratorin Kombëtar Argonne, i operuar nga Departamenti i Energjisë i SHBA-së, vlerësuan filmin në vitin 2012 për portretizimin e saktë të shkallës në të cilën një shoqëri do të përjetonte mungesa burimesh dhe përpjekjet kolektive që duhet për të trajtuar me shpejtësi përhapjen e virusit.
Kelly McGuire, profesoreshë e asociuar e anglishtes në Universitetin Trent në Ontario, shkroi në vitin 2021 se “Contagion” paraqet zhvillimin e një vaksine si “pikën fundore të harkut të pandemisë”, kur, në realitetin tonë Covid-19, virusi mund të të mos çrrënjoset kurrë, pavarësisht disponueshmërisë së gjerë të vaksinave dhe përforcuesve të Covid-19.
Realiteti shpesh i ka tejkaluar kufijtë e fantashkencës, tha Melissa Monique Littlefield, një profesore në Universitetin e Illinois Urbana-Champaign, e cila ligjëron kurse mbi fanta-shkencë dhe trillime spekulative. Megjithatë, edhe kur realiteti ynë ndihet më i huaj se fiksioni, histori të tilla si “Gattaca”, “M3GAN” dhe “Contagion” kanë ende diçka të vlefshme për të thënë për botën në të cilën jetojmë dhe ku mund të shkojë.
