Gaelle Simon, punëtor për kontrollin e dokumenteve dhe bagazheve në aeroportin belg në Bruksel, dikur ndihej me fat që punonte në aeroport. Por sot nuk ndan të njëjtin mendim.
“Është një familje kaq e madhe dhe e dashur. Të gjithë ndihen të lidhur me njëri-tjetrin. Edhe me pasagjerët. Çdo ditë hasim shumë njerëz të mirë me histori në një aeroport. Unë kurrë nuk kam ardhur në shtëpi dhe nuk kam pasur çfarë të tregoj”,-tha ai për ‘CNN Travel’.
Por 9 muajt e fundit është përmbysur puna e tij. Puna në një aeroport gjatë një pandemie e ka thyer edhe moralisht. Ashtu si me pjesën tjetër të botës, udhëtimet ajrore në Evropë kanë rënë në mënyrë drastike. Për shkak të mungesës së kërkesës, Simon, ka kaluar shumicën e ditëve ulur në shtëpi duke u shqetësuar për gjithçka. Puna e tij është zvogëluar në rreth 5 ditë në muaj.
Në vend të kësaj, ai thotë se detyrat normale janë dominuar duke u përpjekur të qëndrojë në krye të rregulloreve të ndërlikuara të hyrjes që tani ndryshojnë nga vendi në vend. Simon dhe kolegët e tij duhet të kontrollojnë vazhdimisht se cilat vende kërkojnë teste negative COVID, cilat janë të mbyllura, cilat janë të hapura, cilat kërkojnë viza, ose cilat kanë përjashtime për udhëtarët e caktuar.
“Këto rregulla mund të ndryshojnë çdo ditë. Mbikëqyrësi ynë përpiqet të na përditësojë. Por përsëri është e vështirë të bëjmë punën tonë siç duhet. Ne takojmë 1000 njerëz të ndryshëm në ditë nga të gjitha vendet në të gjithë botën. Unë dhe kolegët e mi jemi të frikësuar se e çojmë virusin në shtëpi te familjet tona”,-pohoi ai.
“Këshilla është gjithmonë: Mos shkoni me pushime në këtë periudhë pandemie! Edhe ne duhet të paguajmë faturat tona. Për të mos përmendur ambientin e vështirë të punës që duhet të punojmë kohët e fundit … është një rrëmujë”,-tha Simon.
