Health & Beauty Lifestyle

Shenjat që tregojnë se duhet të keni më shumë kujdes për emocionet e fëmijëve tuaj!

Stimim është termi i përdorur për të përshkruar sjelljen vetë-stimuluese tek njerëzit. Shpesh shoqërohet me njerëz që vuajnë nga kushte neurozhvillimore. Stimimi përfshin një sërë lëvizjesh ose zhurmash të pazakonta të përsëritura. Sipas Medical News mund të ketë pesë lloje stimulimi dëgjimor, taktil, vizual, vestibular dhe nuhatje/shije.

Sjellja dëgjimore përfshin tinguj zanorë si të folurit e përsëritur ose gumëzhima, si dhe trokitje ose kërcitje gishti. Nxitja me prekje përfshin prekjen, ndërsa vizualisht mund të shohin një fëmijë që shikon në një objekt, duke vezulluar ose duke fikur dhe ndezur dritat.

Sjellja mund të ndihmojë në qetësimin e fëmijëve dhe adoleshentëve me autizëm, duke i ndihmuar ata të përballen me situata dërrmuese. Stimimi shpesh mund të vërehet tek fëmijët dhe adoleshentët që kanë autizëm dhe çrregullim të hiperaktivitetit të deficitit të vëmendjes (ADHD). Organizata Raising Children thotë se përdoret nga shumë njerëz si një mekanizëm përballues për t’u marrë me emocione të tilla si stresi, ankthi, eksitimi dhe frika.

Ai ndihmon për të shkëputur mendjet nga ndjenjat dhe mendimet duke i mbuluar ato me përsëritjen e nxitjes. Duke u fokusuar në një veprim ose tingull, fëmijët autikë që janë tepër të ndjeshëm ndaj informacionit shqisor, mund të zvogëlojnë mbingarkesën e tyre shqisore përmes stimulimit, sipas Shoqatës Kombëtare të Autizmit.

Shenjat e zakonshme janë lëkundja e gishtit, përplasja e duarve dhe lëkundjet përpara dhe mbrapa ndërsa jeni ulur në një karrige ose në këmbë, ndezja dhe fikja e dritave, rrotullimi, kërcimi dhe ritmi janë gjithashtu të gjitha shenja të zakonshme të stimulimit. Në pjesën më të madhe, stimulimi është i padëmshëm për një individ.

Kjo mund të bëhet problematike kur stimulimi fillon të prishë jetën e përditshme dhe nëse çon në vetëdëmtim ose lëndim. Për shembull, mund të bëhet i rrezikshëm kur zhvillohet në dëmtim fizik, si goditje e kokës dhe lëvizje e gishtave. Ndërsa stimulimi nuk klasifikohet si një shenjë e ADHD, ai është klasifikuar si një simptomë e çrregullimit të spektrit të autizmit, sipas Healthline.