“Çfarë ndodh në një qytet të vogël kur vajza ngjitur bëhet Zonja e Parë e SHBA-ve?” Kjo është pyetja e bërë në “Catching Melania”, një dokumentar i ri i drejtuar nga Jurij Gruden dhe prodhuar nga gruaja e tij, Tanja Gruden, i cili eksploron se si Melania Trump u metamorfozua nga një vajzë sllovene e qytetit të vogël në Zonjën e Parë.
Pse, pyesin kineastët, Melania nuk është krenare për rrënjët e saj në Evropën Lindore? Grudenët, të cilët janë vetë sllovenë, mendojnë se ajo është sllovenja më e famshme në të gjithë historinë e vendit. Pyetini ata për sllovenët e tjerë të famshëm të kohës sonë dhe më i miri që mund të dalin është Aleksander Ceferin, avokati që aktualisht shërben si president i UEFA-s.
Në qarqet intelektuale, shkrimtari/filozofi Slavoj Žižek gëzon një apel të caktuar kulti, por faktori i tij i njohjes është i vogël kur krahasohet me atë të Melania-s. Tanja thotë se:
Ajo mbetet një nga njerëzit më të fotografuar në botë. Ju pëlqen apo jo, ajo tërheq vëmendjen.
Mediat botërore, sugjerojnë Grudens, nuk kanë arritur kurrë të kapen me enigmën e Melania-s. Ajo është po aq misterioze për ta sa është për miqtë dhe fqinjët e saj sllovenë, të cilët shohin se sa e famshme është bërë.
Të gjithë e njohin fytyrën e Melania-s, por pak e kanë dëgjuar atë të flasë. Ajo rrallë jep intervista. Gjatë gjithë presidencës së Trump, ajo ishte atje së bashku me bashkëshortin, e veshur përherë bukur, duke buzëqeshur në mënyrë të butë dhe duke iu drejtuar mekanikisht turmave.
Asgjë nuk dukej se e provokonte atë në një reagim, madje as sjellja më e çrregullt dhe fyese e Donald. Ekipet e lajmeve ndërkombëtare mund të vizitojnë Sevnicën, qytetin e vogël të ish-Jugosllavisë me rreth 5,000 njerëz ku u rrit Melania Knavs dhe të prodhojnë një artikull të shkurtër. Por filmi i Grudens kërkon të shkojë shumë më thellë se kaq, duke ofruar një pamje të brendshme të subjektit të tij, “rrënjët e saj dhe historinë e saj”.
Në një nivel, historia e saj është e jashtëzakonshme. Melania lindi në 1970, babai i saj ishte një tregtar makinash për një prodhues shtetëror të automjeteve. Kineastët thonë se të kalosh nga një qytet krahinor si Sevnica në kryeqytet, Ljubljana, është në vetvete “një udhëtim i gjatë”. Sidoqoftë, për të arritur deri në Milano, ku filloi karriera e saj e modelimit dhe më pas në Nju Jork, Mar-a-Lago dhe Washington DC, është gjëja e së cilës bëhen përrallat.
Grudens shprehet se për këtë film ka punuar katër vjet. Ata kanë qenë jashtëzakonisht të zellshëm në tregimin e historisë së Melania-s, duke gjetur shokët dhe fqinjët e saj të mëparshëm të shkollës. Ata e bëjnë procesin e kërkimit dhe xhirimit të dokumentarit të tyre të duket si një detyrë patriotike. Kur pyetet pse donin ta bënin filmin në radhë të parë, Jurij përgjigjet: “Ajo është sllovene. Ajo ishte, ajo është. ”
Tanja shton:
Askush nuk është më i famshëm nga Sllovenia, kurrë nuk ka qenë ose ndoshta kurrë nuk do të jetë. Sapo të vizitoni Sevnicën kuptoni se rruga nga atje për në Shtëpinë e Bardhë është vërtet e gjatë. Unë jam pjesë e eksperimentit, pjesë e enigmës morale. Edhe unë po e shfrytëzoj këtë moment historik të veçantë. Uroj që ky moment të gjejë vendin e tij në një dokumentar slloven dhe jo në ndonjë dokumentar të huaj.
Por çuditërisht, tema e tyre nuk është aspak e etur për të trumbetuar kredencialet e saj sllovene. Ajo i mbylli të gjitha lidhjet me Slloveninë. “Askush nuk e vlerëson lirinë dhe mundësinë e Amerikës më shumë se unë,”-deklaroi Melania dikur, sikur liria dhe mundësia t’i ishin mohuar asaj në Slloveni. Dashuria për këtë vend, pra SHBA ishte diçka që e ndava menjëherë kur takova Donald.
Ka kaluar shumë kohë që kur ajo u largua nga Sllovenia. Melania kishte studiuar shkurtimisht në shkollën e arkitekturës të Universitetit të Lubjanës para se t’i përkushtohej karrierës së saj të modelimit. Ajo mbërriti në Nju Jork në 1996, në moshën 26-vjeçe dhe filloi të takohej me Trump dy vjet më vonë. Ata u martuan në 2005.
Tani, thonë Grudens, ajo nuk qëndron në kontakt me askënd nga Sevnica. Një pjesë e dokumentarit ka të bëjë me Bernard Pungercic, një regjisor i njohur i teatrit dhe kukullës vendase që e njihte Melania-n kur ajo ishte fëmijë. Ai udhëton në SHBA dhe përpiqet përsëri për të kontaktuar me të, por nuk ka përgjigje.
E vetmja e intervistuar sllovene në film që ende ka ndërveprim të rregullt me Melania-n është avokatja e saj sllovene, Nataša Pirc Musar. Ajo e përshkruan Melania-n si të butë, por “një zonjë shumë vendimtare dhe absolutisht e përpiktë në marrëdhëniet e saj”. Musar përfaqësoi me sukses Melania-n kundër pretendimeve të tabloidit se ajo dikur kishte punuar si eskorte.
“Ajo dikur ishte një prej nesh,”-murmuriste një grua banore nga Sevnica, sikur po përpiqej të besonte se një gjë e tillë është e mundur. “Mendimet në Slloveni për Melania-n janë shumë të ndara. Ka njerëz që e shikojnë atë dhe thonë: “Ua, mirë, ajo me të vërtetë na ndihmoi”.
“Por ka të tjerë që thjesht nuk e pëlqejnë Donald Trump. Për shkak të tij, ata as nuk e pëlqejnë atë. Ata janë të pakënaqur me gjithçka që ajo thotë sepse ajo është gruaja e tij.” Të intervistuarit flasin për të me dashuri dhe pakënaqësi.
“Një gjë që nuk e kuptoj është se si dikush mund të kalojë një sekondë të vetme me një person si burri i saj,”-thotë artistja Jerca Santej, shoqja e fëmijërisë së Melania-s. Fotografi Nino Mihalek, e vëzhgoi atë në 1991 kur ai ishte duke punuar në një reklamë promovuese të akullores. Puna e tij ishte të gjente disa gra të reja me “një atmosferë Marilyn Monroe”.
Rastësisht, ai vuri re Melania-n dhe i tha asaj se po xhironin një reklamë. “Nuk e kisha idenë që fotot do të dilnin aq mirë”. Shumë në Sevnica mbeten krenarë për Melania-n. Kafenetë lokale shërbejnë një ëmbëlsirë të veçantë, Torta Melania.
Jurij thotë se:
Por ajo ishte një person që kishte qëllime.
Cilado qoftë ndjenja e tij personale, ai ishte i vendosur të siguronte që dokumentari i tij të ishte serioz. Në fund të fundit, Melania ka qenë prej kohësh objekt i seksizmit ekstrem. Kjo arriti në një nivel kur ajo foli në Konventën Kombëtare Republikane në 2016 dhe mediat sociale u nxituan për ta hedhur poshtë atë, duke e konsideruar atë si një “kurvë” dhe shumë më keq.
Edhe në Evropë, Melania është denigruar në mënyrë rutinore. Kineastët kujtojnë se janë tunduar nga transmetuesit dhe kontaktet në industrinë e filmit për të “bërë një dokumentar për marrëzinë e saj”.
“Unë kurrë nuk do të bëja diçka të tillë,”-këmbëngul Jurij. Filmi e kontraston me gëzim jetën magjepsëse të Melania-s me ekzistencën shumë më të zakonshme të banorëve të qytetit të lindjes që ajo ka lënë deri tani.
Një nga paradokset më të mëdhenj që filmi nxjerr në pah është mosdashja e publicitetit nga Melania. Ajo mund të jetë një modele e mëparshme dhe e martuar me një burrë që nuk do asgjë më të mirë sesa të tërheqë vëmendjen, por ajo preferon të qëndrojë “jashtë faqes së parë”.
Natyrisht, personazhi i saj publik i ngjashëm me Sfinksin vetëm intensifikon kuriozitetin për të. Në bazë të pamjeve që krijuesit e filmit po shfaqnin në “Sunny Side of the Doc”, personaliteti dhe motivimet e Melania-s mbeten akoma aq të padepërtueshme për kineastët ashtu siç bëjnë për publikun në përgjithësi.
Të pyetur nëse janë të shqetësuar se Melania mund të mos e pëlqejë dokumentarin e tyre, ata thonë që ajo më në fund do ju kushtojë vëmendje. Jurij thotë:
Do të ishim shumë të lumtur! Ajo thjesht do të na bënte publicitetin më të madh të mundshëm nëse do të përpiqej të ndërhynte në filmin tonë. Ne nuk besojmë se filmi ynë thotë ndonjë gjë që ajo do të donte të ndalonte. Ne do t’i japim një kopje avokatit të saj. Unë mendoj se Melania do të jetë e lumtur të shohë miqtë e saj që nga fëmijëria dhe njerëzit që i njeh shumë mirë.
