Kënga “What Was I Made For?” nga Billie Eilish thellohet në temat e konfuzionit, vetë-dyshimit dhe kërkimit të qëllimit. Tekstet pikturojnë një tablo të dikujt që ka humbur ndjenjën e vetvetes, duke u përballur me pyetje rreth ekzistencës dhe vendit të tyre në botë. Ideja për t’u ndjerë si një produkt ose objekt për të cilin dikush ka paguar shton një shtresë kompleksiteti, duke lënë të kuptohet një luftë me identitetin dhe autenticitetin. Vokali i Billie Eilish përcjell një ndjenjë mallimi dhe cenueshmërie, duke shprehur dëshirën për të kuptuar dhe për të lundruar nëpër emocione të trazuara. Refreni pasqyron një gatishmëri për të eksploruar dhe rritur, edhe përballë pasigurisë. Në përgjithësi, kënga kap trazirat e brendshme të kërkimit të kuptimit dhe ndjenjës së përkatësisë, duke rezonuar me këdo që ka vënë në dyshim qëllimin e tyre në jetë.
“Beautiful Boy” nga John Lennon është një baladë e butë dhe e përzemërt kushtuar djalit të tij, Sean. Përmes melodisë qetësuese dhe teksteve të buta, Lennon e siguron fëmijën e tij për dashurinë dhe mbrojtjen e tij të pakushtëzuar. Kënga shërben si një ninullë, duke qetësuar dhe ngushëlluar Sean ndërsa ai shkon për të fjetur. Fjalët inkurajuese dhe udhëzuese të Lennon theksojnë lidhjen midis babait dhe djalit të tij, duke theksuar rëndësinë e dashurisë, lutjes dhe durimit në drejtimin e sfidave të jetës. Ndërsa Lennon reflekton mbi kalimin e kohës dhe të ardhmen që i pret Sean, ai shpreh optimizmin dhe emocionin e tij për udhëtimin që do të ndajnë. Në fund të fundit, “Beautiful Boy” kap bukurinë dhe gëzimin e prindërimit, duke përmbledhur lidhjen e thellë midis një babai dhe fëmijës së tij të dashur.
Kënga “Moonage Daydream” nga David Bowie ka të bëjë me përqafimin e të papërcaktuarës, të qenit aventurier dhe të mos e marrësh jetën shumë seriozisht. Narratori po i kërkon personit të cilit po i këndojnë të rrezikojë, të jetojë në momentin dhe të mos i shmanget së panjohurës. Ai u kërkon atyre të dalin “në ajër”, të lirë nga të gjithë kufijtë që shoqëria ka vendosur rreth tyre dhe të shijojnë lartësinë euforike që vjen me marrjen e jetës në duart e veta. Teksti i Bowie ngjall një përvojë surreale, psikedelike që i nxit dëgjuesit të dalin nga rutinat e tyre monotone dhe të harrojnë shqetësimet e tyre dhe të eksplorojnë mundësitë e së panjohurës.
