Çmimi Nobel është një nga arritjet më prestigjioze dhe më të njohura shkencore të epokës sonë. Megjithatë, duket se ka një anë të çuditshme të medaljes. Ky nderim ndikon negativisht në produktivitetin e fituesve të tij. Të paktën, kjo është ajo që del nga një studim i Universitetit Stanford i cili përcaktoi efektin e Nobelit në aktivitetin kërkimor të atyre që e marrin atë. Studiuesit ekzaminuan fituesit e MacArthur Fellowship, një bursë prestigjioze që u jepet njerëzve që kanë demonstruar kreativitet të jashtëzakonshëm, më pas duke krahasuar dy grupet e fituesve për të zbuluar ndonjë dallim.
Ekipi zgjodhi një mostër prej 72 fituesish Nobel dhe 119 bashkëpunëtorë të Institutit MacArthur të vlerësuar në shekullin e kaluar, duke krahasuar numrin e botimeve dhe citimeve të secilit tre vjet përpara se të merrnin çmimin me ato të periudhës pas njohjes. Rezultatet e krahasimit treguan se, në shumë raste, punimet e mëvonshme të fituesve kishin pasur të njëjtin efekt ose edhe të zvogëluar të përgjithshëm në peisazhin shkencor.
Me fjalë të tjera, arritja e nderimeve më të larta akademike kishte dekurajuar veprimtarinë kërkimore. Në mënyrë të detajuar, fituesit e Nobelit botuan afërsisht të njëjtin numër artikujsh pas marrjes së çmimit, por shkrimet e tyre kishin shumë më pak citime sesa puna që bënin përpara se ta merrnin atë. Megjithatë, shokët e MacArthur botuan pak më shumë, por citimet e tyre mbetën të njëjta.
