Një studim i ri nga një ekip ndërkombëtar ekspertësh shqyrtoi mundësinë e mbarështimit të pitonëve në një shkallë tregtare dhe çfarë ndikimi mjedisor do të kishte një praktikë e tillë në krahasim me blegtorinë. Rezultatet janë premtuese. Gjarpërinjtë u rritën me shpejtësi, edhe gjatë periudhës së agjërimit dhe raporti i sasisë së mishit të marrë me sasinë e ushqimit të ngrënë ishte jashtëzakonisht i mirë. Ata ushqehen me pula dhe brejtës, por mund të ushqehen edhe me mbetje nga industria e mishit.
Gjithashtu, mbarështimi i gjarpërinjve ka një avantazh tjetër. “Aftësia e tyre për të rregulluar proceset metabolike gjatë periudhës së agjërimit për të ruajtur gjendjen e organizmit do të shërbente si një faktor shumë i rëndësishëm në zonat ku një furnizim i qëndrueshëm ose kushtet optimale meteorologjike nuk janë gjithmonë të garantuara”- thotë herpetologu Daniel Natuš.
Ekipi i tij studioi dy lloje pitonësh, ‘malayopython reticulatus’ dhe ‘python bivittatus’, ndërsa ata u rritën për një vit në fermat në Tajlandë dhe Vietnam dhe më pas u përdorën për ushqim. Raporti i ushqimit të ngrënë dhe mishit të përftuar te pitonët është 1,2, ndërsa te salmoni është 1,5, te shpendët 2,8, derrat 6 dhe gjedhët 10. “Studimi ynë konfirmoi se është biologjikisht dhe ekonomikisht e mundur të rriten pitonët për përdorim komercial të mishit”-thonë studiuesit. Rezultatet e studimit treguan se pitonët një ditë mund të bëhen një burim ushqimi i qëndrueshëm dhe ekonomik.
