Ka kaluar ora 12:30 dhe po përpiqem të porosis një sanduiç. Sanduiçat sot shiten më shpejt se biletat e Glastonbury. Por ka edhe nga ato sanduiça që janë të vështira për t’u përballuar dhe Chatsworth Bakehouse në Anerley, në jug të Londrës, është dëshmi për këtë. I krijuar nga kuzhinieri i kthyer në bukëpjekës Tom Mathews dhe partnerja e tij Sian Evans ai filloi me pjekjen e bukës në shtëpinë e tyre në Croydon gjatë pandemisë. Tani ata po luftojnë për të vazhduar me kërkesën.
Ka shumë porosi. Përdorni telefonin tuaj. Eshtë më e shpejtë dhe me Apple Pay, ju keni mbaruar.
Përvoja mund të jetë stresuese për klientët e uritur dhe një situatë shumë e vështirë për Evans dhe Mathews. Kjo është para se të arrijmë te fetat e picës të së shtunës, për të cilat nuk ka porosi paraprake, duke çuar në radhë të gjata, të ngjashmet e të cilave zakonisht shihen jashtë dyqaneve Supreme. Evans shprehet vërtet i shqetësuar për klientët që qëndrojnë në rresht deri në 45 minuta.
Për t’i komplikuar më tej gjërat, mbushjet e sanduiçit ndryshojnë çdo javë sipas furnizimeve, sezonit dhe tekave të klientëve. Sanduiçat e fundit janë me sallam Napoli, hudhra, turshi djegës, piper Sichuan, salcë XO me kërpudha dhe marule të grira të gjitha të grumbulluara midis dy fetave. Dhe ka gjithmonë një opsion vegan. Dietologia Jessica Cording thotë:
Mediat sociale po nxisin furinë tonë të të ushqyerit. Pothuajse të gjithë ne, në njëfarë niveli, jemi të varur nga ato goditje të vogla të dopaminës që marrim nga pëlqimet dhe komentet.
Sipas saj, suksesi i sanduiçit modern nuk varet vetëm nga shija e tij.
Këto platforma janë krijuar për të rrëmbyer trurin tonë.
Rritja e popullaritetit të sanduiçit, nuk është unike për Londrën. Dhe ndërsa Britania pretendon të jetë vendlindja e sanduiçit, Nju Jorku është vendi ku u perfeksionua. “Gjatë gjithë pandemisë, sanduiçët kanë qenë shpëtimi ynë,” shkroi Robert Sietsema në një artikull të përzemërt në vitin 2021. “Çfarë vakti tjetër të kënaqshëm mund të konsumosh teksa je në këmbë?”
Radhët e gjata në këto vende të bëjnë të mendosh se diçka është e mirë, sepse shumë njerëz të tjerë po konkurrojnë për t’u përfshirë. ‘Të gjithë të tjerët e pëlqejnë këtë sanduiç, kështu që do të më pëlqejë edhe mua’. Në rast se po pyesni veten, më në fund mora në dorë një sanduiç Chatsworth dhe kishte shije të pabesueshme. A ishte kjo vetëm ‘përplasja’ e kripës, yndyrës, sheqerit apo goditja e dopaminës? Me shumë mundësi, ishin të gjithë këta faktorë në të njëjtën kohë, një alkimi kalimtare e përbërësve të duhur, të bashkuar në kohën e duhur. Ndoshta kjo është gjithçka një sanduiç i mrekullueshëm.
