Ky libër i mrekullueshëm i një prej shkrimtarëve të mëdhenj të kohës sonë përfshin ese mbi një gjuhë të propozuar universale, një justifikim të vetëvrasjes, një përgënjeshtrim të kohës, natyrën e ëndrrave dhe ndërlikimet e formave gjuhësore. Borges komenton figura të tilla letrare si Pascal, Coleridge, Cervantes, Hawthorne, Whitman, Valery, Wilde, Shaw dhe Kafka. Me hirin dhe erudicionin e jashtëzakonshëm, ai shtrihet në kohë, vend dhe temë nga Omar Khayyam te Joseph Conrad, nga Kina e lashtë në Anglinë moderne, nga revolucioni botëror deri te zhargoni bashkëkohor.
Shkrimtari argjentinas, Jorge Luis Borges (1899-1986) u bë një nga figurat më të famshme të letërsisë së shekullit XX falë poezive, letërsisë së tij sfiduese dhe origjinale. Në shkrimet e tij Borgesi krijoi një botë fantastike, krejtësisht subjektive dhe thellësisht metafizike.
Jorge Luis Borges lindi në Buenos Aires, u shkollua në Zvicër dhe për një kohë të shkurtër jetoi në Spanjë. Më 1921 ai u kthye në Argjentinë, ku krijoi periodikë të ndryshëm me letërsi dhe filozofi, si dhe botoi poezi lirike me temë nga historia e Argjentinës.
Krijimtaria e tij poetike përmbledh: “Fervor de Buenos Aires”, “Luna de enfrente”, “Cuarderno San Martìn”. Më 1930, Borges kaloi nga shkrimi i poezive në rrëfime të shkurtra për të cilat ai është shumë i njohur. Disa prej botimeve të tij janë: “Ficciones”, “El Aleph”, “El libro de los seres imaginarios”, “El informe de Brodie”, etj. Gjithashtu, Borges shkroi edhe letërsi filozofike dhe ese ku mund të përmendim botimin e eseve “Otras inquisiciones”, apo “Inkuizicione të tjera“.
Borges është gjithmonë i mrekullueshëm për të siguruar një rimbushje intelektuale, për t’ju emocionuar për të lexuar dhe për të menduar për të lexuar, veçanërisht në esetë e tij. Duke i lexuar këto, është e vështirë të mos mbytesh nga sa i madh është erudicioni i tij. Letërsi klasike, romane aventureske, filozofi, trakte mistike të errëta, kritikë letrare gjysmë të harruara nga shekulli i 19-të, absolutisht çdo gjë është pjesë e krijimtarisë së tij. Ju ndoshta mund të kaloni një jetë vetëm duke lexuar gjithçka në indeksin e librit. E megjithatë në asnjë moment nuk ndihet sikur po tregohet kjo. Toni i tij në këto pjesë, ndonëse ende formal, paradoksalisht ka edhe këtë cilësi vërtet intime, humoristike.
Në shkrimet e tij Borgesi krijoi një botë fantastike, krejtësisht subjektive dhe thellësisht metafizike. Teksa përshkruante punën e tij, Borgesi shkruante:
Unë nuk jam as mendimtar as moralist, por thjesht një njeri i letrave, që respekton sistemin e të menduarit, i shkruan mendimet e tij në atë formë letërsie, të cilën ne e quajmë filozofi.
