Në 110-vjetorin e Kongresit të Manastirit, Biblioteka Kombëtare e Shqipërisë, në bashkëpunim me atë të Kosovës dhe Fondacionin Alsar, sjellin në dy vëllime botimin anastatik të revistës së “përkohshme shqip literare dhe diturake”, e cila doli në dritë në 1 janar të vitit 1909. “’Diturija’ e Lumo Skëndos shfaq simbiozën e rrallë të nocionit të dijes, diturimit dhe atij universal të atdheut. Ajo e lidh njeriun individual me tërësinë e entitetit kombëtar, përmes të cilit ai shndërrohet në ‘njeriun në botë’, në qenien universale”.

"Revista Diturija, pohuan studiuesit, është një monument i kulturës shqiptare, bashkë me Albaninë e Faik Konicës, Hyllin e Dritës, Zani i Naltë, Leka, Shkëndija, Përpjekja shqiptare, Minerva, ndaj ribotimi i tyre kthen përherë vëmendjen e opinionit publik tek vlerat themelore të kulturës së shkruar shqipe."

"Revista Diturija mbetet shprehja më e plotë e profilit intelektual të Lumo Skendos. Në të ai zhvilloi një korpus të mirëfilltë albanologjik në çështje të historisë, të dëshmive, të gjuhësisë shqipe e drejtshkrimit, të bibliografisë."

“Dituria” na bind që Lumo Skëndo është themelues e strukturues së imazhologjisë ndër shqiptarë. Ndërtimi i imazhit shqiptar pas një leximi të kujdesshëm duket si mision parësor i punës së tij intelektuale, ku “çdo imazh ndërtohet nëpërmjet një ballafaqimi të vazhdueshëm, i cili lëviz nga identiteti tek alteriteti”.